SENNA (CASSIA ANGUSTIFOLIA)

SENNA (CASSIA ANGUSTIFOLIA)Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Cassia angustifolia***  [γνωστή ως σέννα του Tinnevelly]), ή Cassia senna (Κασσία η σέννα). Γνωστή επίσης και ως Σέννα, Σιναμική ή Φύλλα Αλεξανδρείας. Αποτελεί ένα εκτιμώμενο παραδοσιακό καθαρτικό που χρησιμοποιείται από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα.
Είναι θάμνος το ύψος του οποίου κυμαίνεται από μισό έως δύο μέτρα. Εμφανίζεται επίσης και ως δενδρύλλιο ή και ως μεγάλο δένδρο. Καλλιεργείται στην Ινδία και στις χώρες γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα (κυρίως στο Σουδάν). Περιέχει περίπου 6 σπόρους σε κάθε λοβό. Χρήσιμα μέρη της είναι τα φύλλα και τα περικάρπια. Τα φύλλα και οι καρποί περιέχουν 2-3% σεννοσίδες (γλυκοσίδια σέννας) τύπου Α,Β,C & D (με πιο γνωστές τις Α & Β), φλαβονοειδή και μερικούς πολυσακχαρίτες. Τα φύλλα έχουν ισχυρότερη δράση από τους λοβούς των καρπών. Oι Σεννοσίδες Α & Β και τα προϊόντα του μεταβολισμού τους, δρουν στο παχύ έντερο συμβάλλοντας στην ευκολότερη και γρηγορότερη εντερική κινητικότητα.

Ιστορία

Τον 9ο αιώνα οι Άραβες γιατροί τη χρησιμοποιούσαν ως ισχυρό καθαρτικό. Γρήγορα η χρήση της διαδόθηκε και οι λοβοί των καρπών και τα φύλλα χρησιμοποιούνται έως σήμερα ως καθαρτικό. Παρουσιάστηκε στην Ευρώπη από τους Άραβες που τη μετέφεραν στην Βενετία τον 11ο αιώνα όμως η χρήση των φύλλων της σέννας για θεραπευτικούς σκοπούς διαδόθηκε στην ήπειρο μας κατά το τέλος του Μεσαίωνα. Στη σύγχρονη ιατρική έχει χρησιμοποιηθεί από την δεκαετία του 50 ως καθαρτικό.

Oνομάζεται και «φύλλα Αλεξανδρείας», διότι το λιμάνι της Αλεξάνδρειας -για εκατονταετίες- ήταν ο κύριος κόμβος μεταφοράς της. Η αραβική ονομασία «sanā», από όπου προέκυψε και η ονομασία σέννα, σημαίνει λαμπερός και πιθανόν να οφείλεται στο έντονο κίτρινο χρώμα των ανθέων του φυτού. Η Ινδική ονομασία των φύλλων “rajavriksha”, σημαίνει «ο βασιλιάς των δέντρων».

*** Angustifolia (= «έχων λεπτό φύλλωμα»)

CASSIA (CASSIA FISTULA)

Η Κασσία ή Κάσσια φιστούλα (golden rain tree, canafistula) αποτελεί Ιθαγενές φυτό από την Ινδία και τη γειτονική νοτιοανατολική Ασία. Θεωρείται το εθνικό δέντρο και λουλούδι της Ταϊλάνδης. Είναι ένα δημοφιλές καλλωπιστικό φυτό με πλούσιες φαρμακευτικές ιδιότητες. Η κάσσια φιστούλα είναι ένα μεσαίου μεγέθους δέντρο, όπου έχει ταχεία ανάπτυξη και φτάνει έως τα 10-20 μέτρα. Τα φύλλα του είναι μαλακά, σε ανοιχτό πράσινο. Τα άνθη του είναι σαν κρεμασμένα τσαμπιά περίπου 30εκ. και κάθε λουλούδι αποτελείται από πέντε κίτρινα πέταλα ίσου μεγέθους και σχήματος. Μετά το τέλος της ανθοφορίας, τα άνθη δημιουργούν καρπούς που μοιάζουν με φασόλια που κρέμονται προς τα κάτω.

Η αξία αυτού ως φαρμακευτικό βότανο έχει διαπιστωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στην Αγιουρβεδική ιατρική της Ινδίας είναι γνωστό ως “aragvadha”, δηλαδή “disease killer” (ο δολοφόνος των ασθενειών). Ο πολτός από τους καρπούς, είναι ένα πολύ γνωστό καθαρτικό, αποτελεί πηγή σεννοσίδων τύπου Β,  και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της δυσκοιλιότητας.

TAMARIND

TAMARINDΟ Ταμάρινδος ο ινδικός ή Ταμάρινδος ο φαρμακευτικός (Tamarindus indica) ή κοινώς ο Οξυφοίνιξ ή Οξυφοίνικας (Αγγλικά: Tamarind), είναι ένα δέντρο γηγενές στην τροπική Αφρική.

Το δέντρο αυτό, παράγει βρώσιμους -όμοιους με λοβούς- καρπούς οι οποίοι έχουν ποικίλες μαγειρικές χρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν την παραδοσιακή ιατρική και τη στίλβωση μετάλλων. Το ξύλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ξυλουργική. Λόγω των πολλών χρήσεων του οξυφοίνικα, η καλλιέργεια του έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο στις τροπικές και υποτροπικές ζώνες.

Ο καρπός του Οξυφοίνικα επιδεικνύει τεκμηριωμένες καθαρτικές ιδιότητες λόγω των υψηλών ποσοτήτων του σε συστατικά όπως μηλικό οξύ, τρυγικό οξύ κλπ. Η χρήση του για την ανακούφιση της δυσκοιλιότητας είναι καλά τεκμηριωμένη και αποδεκτή.

CORIANDER

Το φυτό Κορίανδρον το ήμερον (Coriandrum sativum), επίσης γνωστό ως Κορίανδρος, Κόλιαντρο, κορίαντρος, κόλιαντρος, κολίανδρος, κοριός, Κινέζικος μαϊντανός ή κουτβαράς εικάζεται ότι κατάγεται από τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Όλα τα μέρη του φυτού είναι βρώσιμα, αλλά τα φρέσκα φύλλα και οι αποξηραμένοι σπόροι είναι τα μέρη τα οποία παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στη μαγειρική. Ο κορίανδρος είναι κοινός στις κουζίνες της Ασίας, την Ινδίας, της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, του Μεξικού, της Λατινικής Αμερικής, της Βραζιλίας, της Πορτογαλίας, της Κίνας, της Αφρικής και της Σκανδιναβίας.

Ο κορίανδρος καλλιεργούνταν από το 1.000 π.χ. Καρποί του βρέθηκαν μέσα στους τάφους της αρχαίας Αιγύπτου (π.χ. στον τάφο του Τουταγχαμών), ενώ μνημονεύεται σε αιγυπτιακούς παπύρους.

Οι καρποί του είναι γνωστοί για τις χωνευτικές & σπασμολυτικές τους ιδιότητες  όπως και για το ότι βοηθούν στην αποβολή των αερίων από την κοιλιά.